πωσ γιορταζουν τα χριστουγεννα Βουλγαρία

Ένα έθιμο της προπαραμονής της Πρωτοχρονιάς, που τηρείται στη δυτική Βουλγαρία και στην κεντρική οροσειρά του Αίμου, όπως και σε ορισμένες περιοχές στο Δούναβη, είναι το "Λαντούβανε".

Το έθιμο συνδέεται με την ανυπομονησία των νεαρών κοριτσιών να παντρευτούν και να αποκτήσουν μία ευτυχισμένη οικογένεια. Στην υπόλοιπη χώρα το "Λαντούβανε" γιορτάζεται στις 24 Ιουνίου, στη γιορτή του Αγίου Ιωάννη.

Οι προετοιμασίες αρχίζουν νωρίς το πρωί. Όλα τα κορίτσια του χωριού πετούν τα δαχτυλίδια τους, βρώμη και κριθάρι - τα σύμβολα γονιμότητας- σε ένα καζάνι γεμάτο νερό από κάποια πηγή. Όλα τα δαχτυλίδια είναι δεμένα με κόκκινη κλωστή σε μία δέσμη πολυετών φυτών, κισσό, γεράνι ή βασιλικό.

Το καζάνι μένει ανοιχτό τη νύχτα, υπό το φως των άστρων και το επόμενο πρωί, οι κοπέλες χορεύουν γύρω από το καζάνι. Στη συνέχεια, κάποια από τις ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού τους λέει τη μοίρα τους.

Στη Βουλγαρία, οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι κυρίαρχη θέση κατέχει η "μπάνιτσα", ένα είδος πίτας με τυρί.

Την πρώτη μέρα του νέου έτους, τα παιδιά επισκέπτονται τα γειτονικά σπίτια κρατώντας "σουρβάτσκα", κλαδί από κρανιά, στολισμένη με μάλλινη κλωστή σε έντονο χρώμα και μικρά νομίσματα. Τα παιδιά, συμμετέχοντας στο έθιμο, "σουρβάκανε", εύχονται στα μέλη της οικογένειας που επισκέπτονται, υγεία και ευτυχία όλο το χρόνο. Ένα εντυπωσιακό παραδοσιακό τελετουργικό της Πρωτοχρονιάς είναι το Kukeri (Κούκερι), το οποίο έχει θρακικές ρίζες. Με στολές από ακατέργαστα δέρματα και φοβερές ξύλινες μάσκες, οι Κούκερι γυρίζουν όλο το χωριό και χορεύουν για να φοβίσουν και να διώξουν τα κακά πνεύματα. Στις ζώνες τους κρέμονται πολυάριθμα χάλκινα κουδούνια σε διάφορα μεγέθη τα οποία παράγουν δυνατούς ήχους, ώστε να φύγει το κακό και η αρρώστια. Στο έθιμο συμμετέχουν αποκλειστικά άνδρες, οι οποίοι επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού μόνο τη νύχτα, ώστε το φως της ημέρας να μην τους βρει στο δρόμο

Ένα έθιμο της προπαραμονής της Πρωτοχρονιάς, που τηρείται στη δυτική Βουλγαρία και στην κεντρική οροσειρά του Αίμου, όπως και σε ορισμένες περιοχές στο Δούναβη, είναι το "Λαντούβανε".

Το έθιμο συνδέεται με την ανυπομονησία των νεαρών κοριτσιών να παντρευτούν και να αποκτήσουν μία ευτυχισμένη οικογένεια. Στην υπόλοιπη χώρα το "Λαντούβανε" γιορτάζεται στις 24 Ιουνίου, στη γιορτή του Αγίου Ιωάννη.

Οι προετοιμασίες αρχίζουν νωρίς το πρωί. Όλα τα κορίτσια του χωριού πετούν τα δαχτυλίδια τους, βρώμη και κριθάρι - τα σύμβολα γονιμότητας- σε ένα καζάνι γεμάτο νερό από κάποια πηγή. Όλα τα δαχτυλίδια είναι δεμένα με κόκκινη κλωστή σε μία δέσμη πολυετών φυτών, κισσό, γεράνι ή βασιλικό.

Το καζάνι μένει ανοιχτό τη νύχτα, υπό το φως των άστρων και το επόμενο πρωί, οι κοπέλες χορεύουν γύρω από το καζάνι. Στη συνέχεια, κάποια από τις ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού τους λέει τη μοίρα τους.

Στη Βουλγαρία, οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι κυρίαρχη θέση κατέχει η "μπάνιτσα", ένα είδος πίτας με τυρί.

Την πρώτη μέρα του νέου έτους, τα παιδιά επισκέπτονται τα γειτονικά σπίτια κρατώντας "σουρβάτσκα", κλαδί από κρανιά, στολισμένη με μάλλινη κλωστή σε έντονο χρώμα και μικρά νομίσματα. Τα παιδιά, συμμετέχοντας στο έθιμο, "σουρβάκανε", εύχονται στα μέλη της οικογένειας που επισκέπτονται, υγεία και ευτυχία όλο το χρόνο. Ένα εντυπωσιακό παραδοσιακό τελετουργικό της Πρωτοχρονιάς είναι το Kukeri (Κούκερι), το οποίο έχει θρακικές ρίζες. Με στολές από ακατέργαστα δέρματα και φοβερές ξύλινες μάσκες, οι Κούκερι γυρίζουν όλο το χωριό και χορεύουν για να φοβίσουν και να διώξουν τα κακά πνεύματα. Στις ζώνες τους κρέμονται πολυάριθμα χάλκινα κουδούνια σε διάφορα μεγέθη τα οποία παράγουν δυνατούς ήχους, ώστε να φύγει το κακό και η αρρώστια. Στο έθιμο συμμετέχουν αποκλειστικά άνδρες, οι οποίοι επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού μόνο τη νύχτα, ώστε το φως της ημέρας να μην τους βρει στο δρόμο